- ایوب آقاخانی نویسنده کارگردان
- مراسم نماز جماعت وسخنرانی وعزاداری درشب ششم محرم
- نسل انتقال به پایان راه نزدیک می‌شود / ما راست قامتای تاریخ خواهیم ماند
- بررسی ریشه یابی تبریز
- بررسی ریشه نام شهر {کرج} نوشتۀ پژوهشگر دکتر مرتضی مومن زاده
- نماز عید فطر مسجد علی بن ابیطالب علیه السلام شمال دریاچه خلیج فارس
- آنچه که باید درمورد عزاداری بدانیم/ نویسنده مصطفی قربان تبار
- برپایی سفره افطاری ساده در حرم حضرت معصومه (س)
- کنگره بین المللی مددکاران اجتماعی بصورت انلاین ایران در 5 قاره جهان
- عکس یادگاری نمازگزاران آخر سال ۱۴۰۱ مسجد علی ابن ابیطالب علیه السلام شمال دریاچه
آخرین مطالب
امکانات وب
 مقاله برگزیدهایمان حضرت ابوطالب (روایات)حضرت ابوطالب (علیه‌السّلام) در انتشار اسلام و حمایت از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقش جدی و بسزائی داشت و نه تنها مسلمان و مؤمن بوده است بلکه در درجه بالایی از ایمان بوده به گونه‌ای که ایمان ایشان بر تمامی مردم برتری دارد. بنابراین تمامی افرادی که نعوذ بالله به ایشان نسبت کفر و شرک می‌دهند، این تفکرشان تنها محصول جهل و یا کینه نسبت به امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) است. درآمداعمال و رفتار و موضع گیری‌های اجتماعی هر فردی حکایت از باورهای اعتقادی او دارد. حال اگر این جهت گیری‌ها در راستای تحقق آرمان‌های دینی در جوی مملو از خفقان صورت پذیرد، به‌طور قطع کاشف از عمق باورهای دینی فرد مذکور است؛ در چنین شرایطی نسبت دادن عدم پایبندی به دین و کفر و شرک به چنین شخصی، نشان از جهل و یا غرض‌ورزی وکینه‌توزی اشخاص نسبت دهنده، می‌باشد. حضرت ابوطالب (علیه‌السّلام) شخصیتی است که از ناحیه بعضی از افراد مورد بی‌مهری قرار گرفته است. وقتی دین مبین اسلام در شبه جزیره توسط رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ظهور نمود، با مخالفت‌های سران مشرکان مکه مواجه شد زیرا مواضع خود را در خطر می‌دیدند و اسلام به‌طور مستقیم جایگاه و فرهنگ غلط آنها را هدف قرار داده بود؛ مشرکان برای مقابله با پیامبر رحمت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از هیچ راهی فروگذار نکردند و برای خاموش کردن نور پر فروغ این دین الهی راه‌هایی همچون تطمیع و تهدید را پیش گرفتند. در این بین حضرت خدیجه و حضرت ابوطالب (علیهما‌السّلام) تنها حامیان محکم حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بودند که به انحاء مختلف برای به ثمر رساندن نهال نوپای اسلام از هیچ تلاشی دریغ نکردند. در برخی از کتب مخالفان تشیع، جملاتی در مورد حضرت ابوطالب دیده می‌شود، که حکایت از کم‌لطفی یا سیاست‌ورزی نویسندگان آن کتاب‌ها؛ نسبت به شخصیت حضرت ابوطالب (علیه‌السّلام) دارد. جای شک نیست که اگر یک دهم گواه‌هایی که بر ایمان و اسلام حضرت ابوطالب (علیه‌السّلام) نقل شده است، درباره هر فرد دیگری آمده بود، همگی بالاتفاق اسلام و ایمان او را تصدیق می‌کردند؛ ولی چگونه است که با وجود ده‌ها شاهد محکم بر ایمان او، باز گروهی وی را تکفیر کرده‌اند و حکم به کفر و عذاب او نموده‌اند و گفته‌اند که برخی از آیات که درباره عذاب است، در حق ابوطالب نازل گردیده است؟ به راحتی می‌توان فهمید که هدف از طرح این مساله، جز طعن فرزندان ابوطالب، به ویژه امیرمؤمنان «علی (علیه‌السلام)» چیز دیگری نیست. برخی از نویسندگان اهل تسنن برای این که بهتر بتوانند ابوطالب را تکفیر کنند، دامنه بحث را به پدران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کشانیده‌اند و پدر و مادر آن حضرت را نیز کافر قلمداد نموده‌اند. مسلم است که در موضوع نسب و نژاد، بعد از شخص خاتم الانبیاء (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کسی به شرافت امیرالمومنین (علیه‌السّلام) نمی‌رسد. روایتی در کتب اهل‌سنت نقل شده است که به همین مضمون اشاره می‌کند: ابا الحسن احمد بن القاسم بن الریان قال: سمعت عبدالله بن احمد بن حنبل، یقول: حدث ابی بحدیث سفینة فقلت: یا ابة، ما تقول فی التفضیل؟ قال: فی الخلافة ابو بکر وعمر وعثمان. فقلت: فعلی بن ابی طالب؟ قال: یا بنی، علی بن ابی طالب من اهل‌بیت لا یقاس بهم احد. احمد بن قاسم بن ریان می‌گوید: از عبداللّه بن احمد بن حنبل شنیدم که گفت: «پدرم بهحدیث سفینه سخن گفت، وقتی در مورد فضیلت صحابه از پدرم، احمد بن حنبل سؤال کردم، گفت: ابوبکر، عمر و عثمان. گفتم: پس جایگاه علی ابن ابی طالب (علیه‌السّلام) کجاست؟ پدرم گفت: علی (علیه‌السّلام) از اهل‌بیت پیامبر است و صحابه را نباید با او قیاس کرد. از طرف دیگر، طبق آنچه که از کتب تاریخی و انساب استخراج می‌شود، نیاکان حضرت امیرالمومنین (علیه‌السّلام) برخلاف دیگران، همگی تا آدم ابوالبشر (علیه‌السّلام) موحد و خدا پرست بودند و در صلب و رحم ناپاکی قرار نگرفتند. طرز تفکر و عقیده هرشخصی را از چند راه می‌توان به دست آورد: الف: بررسی آثار علمی و ادبی که از او مانده است. ب: طرز رفتار و کردار او در میان جامعه ج: عقیده دوستان و نزدیکان او عقیده و ایمان ابوطالب را از سه راه یاد شده می‌توان اثبات کرد: بررسی آثار علمی حضرت ابوطالباشعار و سروده‌های (علیه‌السّلام) کاملاً بر ایمان و اخلاص او گواهی می‌دهد. اشعار ابوطالب گنجینه‌ای علمی و ادبی است که دارای مضامین عالی توحیدی می‌باشد. برای نمونه به چند بیت آن اشاره می‌شود: لیعلم خیار الناس انّ محمّدا•• • وزیر لموسی و المسیح بن مریم اتانا بهدیمثل‌مااتیابه• • • فکلّ بامر اللّه یهدی و یعص اشخاص شریف و فهمیده بدانند که محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بسان موسی و مسیح، پیامبر است. او هدایت را برای ما به ارمغان آورد، همان‌گونه که مسیح و موسی و تمامپیامبران به فرمان خدا مردم را راهنمایی و از گناه باز می‌دارند ادامه |
ما را در سایت مسجد علی بن ابیطالب دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : javananemasjedo بازدید : 161